In vogelvlucht door de opleiding Valkenier

Een goede training is niet alleen voor de roofvogel belangrijk, maar ook voor de valkenier in kwestie. “Je mag de opleiding echt niet onderschatten”, vertelt Tessa. “Als valkenier ben je niet alleen bezig met een vogeltje trainen en ermee gaan vliegen. Er komt zoveel meer bij kijken. Dat wordt in de opleiding heel duidelijk gemaakt. In het eerste jaar krijg je een flinke portie theorie voor de kiezen. Je ziet er alles over de geschiedenis van de valkerij, maar je leert er ook zelf leren handschoenen, voedertasjes, transportkisten enzovoort maken. Na dit jaar ben je erkend ‘medewerker roofvogelhouder’. In het tweede jaar ga je uiteindelijk met je eigen roofvogel aan de slag. Dat is een heel tijdrovend proces, waar je dagdagelijks voluit voor moet gaan. Je houdt een dagboek bij waarin je elke dag noteert hoeveel de vogel weegt, wat hij gegeten heeft, hoeveel hij na het eten weegt, of je ermee bent gaan jagen, wat hij gevangen heeft, hoe zijn gedrag was…”

En dat vormt een intense periode. “Ik kan letterlijk zeggen dat de opleiding mij bloed, zweet en tranen gekost heeft”, lacht Tessa. “Er gaat zoveel verantwoordelijkheid mee gepaard. Voor de meesten onder ons is het de eerste keer dat we een roofvogel hebben. Je hebt zoveel vragen over of je wel goed bezig bent, de vogel goed verzorgd is, de training goed verloopt… Gelukkig werden wij enorm goed ondersteund door het docententeam. Elke les namen we onze roofvogel mee en werd die gecontroleerd. Op alle vragen werd een antwoord gegeven. Er kwamen ook meermaals dierenartsen spreken. Het is een enorm leerproces, maar ik ben zó blij dat ik de opleiding volgde. Het is zó interessant en ik zou het aan iedereen met een passie voor roofvogels aanraden.”